Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μόδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μόδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Karl Lagerfeld, ο συνεχιστής του οράματος της Chanel

Karl Lagerfeld, ο συνεχιστής του οράματος της Chanel


karl-lagerfeld-o-sinexistis-tou-oramatos-tis-chanel

Γνωστός ως «ο Κάιζερ της Μόδας» ο Karl Otto Lagerfeld υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής, σχεδιαστής μόδας, καλλιτέχνης και φωτογράφος. Ο άνθρωπος που καθόταν στο τιμόνι του οίκου Chanel ως δημιουργικός διευθυντής, από το 1983 μέχρι το θάνατό του, ήταν επίσης δημιουργικός διευθυντής του οίκου Fendi σε ό,τι αφορά τη γούνα και τα δερμάτινα είδη του brand, ενώ είχε συνεργαστεί σε ποικίλα έργα σχετιζόμενα με τη μόδα και την τέχνη.

Χαρακτηριστική η φιγούρα του με τα λευκά μαλλιά, τα μαύρα γυαλιά ηλίου, τα λευκά πουκάμισα με τους υψηλούς γιακάδες και τα γάντια χωρίς δάχτυλα ο Lagerfeld αγαπά τις αντιθέσεις, τους ασπρόμαυρους συνδυασμούς και δημιουργεί μόδα με βάση τον εαυτό του και όχι τα "θέλω" των άλλων, όπως και η Coco Chanel.


O Karl Otto Lagerfeld χαρακτηρίστηκε και ως ο «αυτοκράτορας» της μόδας αφού υπήρξε σχεδιαστής και καλλιτεχνικός διευθυντής σε δύο από τους μεγαλύτερους οίκους μόδας του κόσμου, όπως ο οίκος Chanel και ο οίκος Fendi αλλά και ανεξάρτητος σχεδιαστή για τους Chloé, Charles Jourdan, Krizia και Valentino.

Γόνος εύπορης οικογένειας γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1933 στο Αμβούργο και από παιδί δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τις εικαστικές τέχνες. Οι συμμαθητές του τον θυμούνται να κάνει σκίτσα συνεχώς, ακόμα και την ώρα του μαθήματος. Ο ίδιος δήλωσε πως έμαθε πολλά περισσότερα πράγματα από τις συνεχείς επισκέψεις του στο μουσείο Kunsthalle του Αμβούργου, παρά στις σχολικές αίθουσες. Ωστόσο συνεχίζει το σχολείο στο Παρίσι και ειδικεύεται στο σχέδιο και την Ιστορία. Ο ίδιος αμφισβήτησε πολλές φορές την χρονολογία γεννήσεώς του δίνοντας τροφή για σχόλια, μέχρι τη στιγμή που βγήκε στη δημοσιότητα το πιστοποιητικό βάφτισής του, από το οποίο προκύπτει ως χρονολογία γεννήσεως το 1933.


Το 1955 κερδίζει τον διαγωνισμό σχεδίου παλτό (Secretariat International de la Laine), γίνεται φίλος με τον Yves Saint Laurent και προσλαμβάνεται από τον Pierre Balmain. Εργάστηκε στο πλευρό του ως βοηθός και αργότερα μαθητευόμενος για τρία χρόνια. Το 1958 γίνεται καλλιτεχνικός διευθυντής του Jean Patou και λίγα χρόνια αργότερα (1964) πηγαίνει στη Ρώμη για να μελετήσει την Ιστορία της Τέχνης και να δουλέψει για τον Tiziano. Σύντομα σχεδιάζει ως ανεξάρτητος σχεδιαστής για πολλούς οίκους όπως οι Chloé, Charles Jourdan, Krizia και Valentino.

Τρία χρόνια μετά (1967) προσλαμβάνεται από τον οίκο Fendi για να εκσυγχρονίσει τη γραμμή της γούνας, κάτι που αποδείχθηκε πρωτοποριακό και παρέμεινε στον Fendi μέχρι το θάνατό του.


Στη δεκαετία του 1980 προσλαμβάνεται από τον οίκο Chanel που θεωρούνταν εκείνη την περίοδο ως «σχεδόν νεκρή μάρκα» αφού ο θάνατος τη Coco, δέκα χρόνια πριν, είχε σημαδέψει τον οίκο. Ο Lagerfeld καταφέρνει να φέρει ξανά στο προσκήνιο το όνομα Chanel χρησιμοποιώντας κατά κόρον το λογότυπο «CC» και ανανεώνοντας τη γραμμή των ρούχων, τόσο στο πρετ α πορτέ, όσο και στην υψηλή ραπτική. Σχεδόν παράλληλα (1984) ξεκινά συλλογή ρούχων με τη δική του επωνυμία, που χτίστηκε γύρω από την ιδέα που περιέγραψε ως «πνευματική σεξουαλικότητα». Με τα χρόνια, η μάρκα έχει αναπτύξει μια φήμη για την ποιότητα εφαρμογής περιλαμβάνοντας τολμηρά, έτοιμα προς χρήση κομμάτια, όπως σακάκια και ζακέτες σε έντονα χρώματα. Το 2005 ο Lagerfeld πώλησε την ετικέτα στον Tommy Hilfiger.

Δημιουργίες του παρουσιάστηκαν στο μουσείο Τέχνης της Βόννης, το 2015, όπου ο επισκέπτης μπορούσε  να δει και πολλές από τις αφίσες των επιδείξεών του.





Πολυπράγμων και δημιουργικός, δεν περιορίζεται στη μόδα. Βλέποντας τα πάντα ως μορφή τέχνης ασχολείται και με τη φωτογραφία, ενώ το 2011 σχεδιάζει μια σειρά γυαλιών για τη σουηδική εταιρεία Orrefors και υπογράφει τη νέα συλλογή ειδών ένδυσης για τη Macy’s. Το 2015 ανοίγει το πρώτο κατάστημα Karl Lagerfeld στη Ντόχα του Κατάρ.


Δεν έκρυψε ποτέ την ομοφυλοφιλία του, έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του. Η μητέρα του, ρωτώντας τη στα 11 του χρόνια (για την ομοφυλοφιλία) του απάντησε: «Δεν είναι κάτι το σημαντικό. Είναι σαν το χρώμα των μαλλιών, κάποιοι είναι ξανθοί και κάποιοι άλλοι μελαχρινοί» Μετά το θάνατο του επί εννέα χρόνια συντρόφου του Ζακ ντε Μπασιέ δύο πλάσματα είχαν πρωταρχική θέση στην καρδιά του. Η πανέμορφη γάτα του η Σουπέτ που αποτελούσε και πηγή έμπνευσης για κείνον και ο βαφτισιμιός του Χάντσον.


Καλλιεργημένος, πολλές φορές προκλητικός, τολμούσε να πάει πέρα από την ευγένεια και να πει τη γνώμη του χωρίς δισταγμό ακόμα κι αν ήταν προσβλητική για κάποιους, αληθινός καλλιτέχνης, είχε σαν μότο του τη φράση: «Μια μικρή αίσθηση του χιούμορ και λίγη ασέβεια. Αυτά χρειάζεται ένας θρύλος για να επιβιώσει», η οποία δεν φαίνεται να τον διέψευσε…

Έφυγε από τη ζωή στις 19 Φεβρουαρίου 2019 σε ηλικία 85 χρονών.

Πηγές πληροφοριών: wikipedia.orgbiography.com
Κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
4 Σχόλια
Το αλφάβητο της ...Μόδας!

Το αλφάβητο της ...Μόδας!


to-alfavito-tis-modas

Η μόδα, είτε τη δούμε ως μορφή τέχνης, είτε ως αφορμή ανανέωσης έχει τους δικούς της όρους, που συχνά είναι όχι μόνο δυσνόητοι αλλά και άγνωστοι σε πολλούς από εμάς. Ένα "Αλφάβητο" που θα μας βοηθά να θυμηθούμε ή και να μάθουμε, όσα δεν γνωρίζουμε, είναι μάλλον απαραίτητο, για μπορούμε να συνεννοηθούμε χωρίς ...άγνωστες λέξεις!

Α
Art fashion: είναι τα ρούχα που είναι εμπνευσμένα από μοντέρνα έργα τέχνης. Τα συναντάμε με τυπώματα μεγάλων γεωμετρικών σχεδίων, λουλουδιών ή ακόμα και τοπίων.

Avantegarde: Μεταμοντέρνο στυλ, πρωτοποριακό. Ρούχα που είναι μπροστά από την εποχή που δημιουργήθηκαν.

Αμπίρ: είναι τα ρούχα που έχουν εφαρμοστό μπούστο και φαρδαίνουν ακριβώς κάτω από το στήθος. Το στυλ καθιερώθηκε την εποχή της πρώτης γαλλικής αυτοκρατορίας (empire) και έτσι προέκυψε και η ονομασία του.

Apparel: είναι τα φημισμένα Τ-shirts με motto, εφαρμοστά που έγιναν σύμβολο τη δεκαετία του '90.

Απλικέ: διακόσμηση ρούχων από υφασμάτινα μοτίβα, με διαφορετική υφή και χρώμα, που δημιουργούν ένα είδος κεντήματος.

Άνορακ: αδιάβροχο πανωφόρι, που συνήθως έχει κουκούλα

Αμπιγέ
: ονομάζουμε το επίσημο ένδυμα.

Ankle boots: οι μπότες που φτάνουν ως τον αστράγαλο

Animal print: υφάσματα που είναι τυπωμένα έτσι ώστε να μοιάζουν με το δέρμα άγριων ζώων όπως τίγρης, λεοπάρδαλη κ.α.

All weather: Ρούχα που φοριούνται όλο το χρόνο, με κάθε καιρό. Ρούχα δηλαδή που δεν έχουν εποχή.

Activewear
: Ρούχα για άθληση

Άλφα γραμμή ή A-line: Τα ρούχα έχουν σχήμα όπως το γράμμα Α. Εφαρμοστά στους ώμους και το στήθος που ανοίγουν όσο προχωρούν προς τα κάτω

Ασύμμετρο
: Το έχουμε δει κατά κόρον σε τοπ και φορέματα. Άλλοτε έχουν τον ένα ώμο ακάλυπτο, άλλοτε ένα μανίκι και τις περισσότερες φορές η ασυμμετρία είναι στο τελείωμά τους (ποδόγυρος)

B/b 
Bomber: Κοντό μπουφάν που καθιερώθηκε στη μόδα τη δεκαετία του '70 και θυμίζει τα σακάκια που φορούσαν οι πιλότοι στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Bralletes (Μπραλέτ): Είδος εσώρουχου (σουτιέν( με ελαφριά δομή, απλή γραμμή, φτιαγμένα από δαντέλα. Δεν προσφέρουν υποστήριξη όπως τα κλασσικά σουτιέν, αλλά είναι πολύ άνετα, κομψά και χαριτωμένα.

Box Shape: Είναι η ίσια γραμμή που θυμίζει κουτί (box). Το ρούχο (μπλούζα ή φόρεμα) έχει συνήθως τονισμένους ώμους και πέφτει ίσιο χωρίς να εφαρμόζει στο σώμα.

Blazers: Είναι τα αντρικά σακάκια που έχουν μεταλλικά κουμπιά μπροστά και στα μανίκια. Άνθισαν τη δεκαετία του 80.

Boho / Bohemian: Είναι ένα στυλ που πρωτοεμφανίστηκε στο Παρίσι τη δεκαετία του '70 με φολκλόρ στοιχεία, εμπριμέ μακριά φορέματα, ίσια παπούτσια (ή σανδάλια) και γούνινα γιλέκα

Boyfriend: Είναι το στυλ που μοιάζει να έχουμε δανειστεί κάποια κομμάτια από την ντουλάπα του συντρόφου μας. Είναι ρούχα άνετα, λίγο ή αρκετά μεγαλύτερα από το νούμερό μας, που όμως δίνουν μια πολύ θηλυκή αίσθηση.

Baggy pants: Πρωτοεμφανίστηκαν τη δεκαετία του '80. Πρόκειται για τζιν παντελόνια τα οποία είναι εφαρμοστά στη μέση και την περιφέρεια, με φαρδιά μπατζάκια που στενεύουν ελαφρά στο τελείωμα.

Boot cut: Είναι τα παντελόνια που είναι ελαφρά πιο φαρδιά από το γόνατο και κάτω για να χωράνε οι καουμπόικες μπότες.

Black tie: Το ανδρικό μαύρο αμπιγέ κοστούμι με μεταξωτή τρέσα στο πλάι του παντελονιού που περιλαμβάνει πουκάμισο και γιλέκο. Σαν όρος, χρησιμοποιείται για να δηλώσει το επίσημο ένδυμα.

Biker shorts
: Εφαρμοστά σορτσάκια από ελαστικό υλικό που τα φοράνε οι ποδηλάτες

Bias cut: Φορέματα που είναι κομμένα λοξά και μακριά καλύπτοντας τις γάμπες και αφήνουν την πλάτη έξω.Έκαναν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά το 1930

Belt bag: Τσαντάκι μέσης, η γνωστή μας μπανάνα

Bateau: Γνωστό και ως ντεκολτέ χαμόγελο, στις μέρες μας το συναντάμε να αφήνει ακάλυπτο τον ένα ώμο.

Baju: Ασιατική πουκαμίσα

Βερμούδα
: Το σορτσάκι που φτάνει μέχρι το μέσο του μηρού ή και μέχρι το γόνατο.

Bolero
: Κοντά ζακετάκια από ύφασμα, που φτάνουν μέχρι τη μέση. Συνήθως είναι χωρίς κούμπωμα.

Βολάν: Είναι κομμάτια υφάσματος που έχουν τοποθετηθεί στο ρούχο έχοντας σούρα στη μια τους πλευρά και αφήνοντας την άλλη να κινείται ελεύθερα.
Θυμίζουν τις τσιγγάνες, αλλά και τις ρομαντικές ηρωΐδες των '50's.
C/Γ
Coatigan: Πολύ μακριές πλεκτές ζακέτες που φοριούνται αντί για παλτό.

Cropped Top: Μπλούζες που αφήνουν ακάλυπτο μέρος της κοιλιάς.

Cropped pants
: Είναι τα παντελόνια που φτάνουν μέχρι λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο

Cut out: Είναι η τάση της μόδας όπου τα ρούχα έχουν σημεία που μοιάζουν κομμένα για να φαίνεται το δέρμα.

Cut-off
: Είναι τα σόρτς που προέρχονται από παντελόνια (συνήθως τζιν) που κόβουμε μόνες μας, αφήνοντας τα ξέφτια.

Cigarette Jeans
: Στενό εφαρμοστό παντελόνι που καλύπτει τον αστράγαλο. Η γραμμή του μοιάζει με τσιγάρο, εξ ου και η ονομασία του.

Cullote
: Είναι το παντελόνι που έχει την όψη φούστας. Είναι φαρδύ, φτάνει μέχρι το γόνατο ή και κάτω από αυτό μέχρι τη μισή γάμπα και έχει εφαρμοστή μέση.

Color Block (Σύνολο Χρωμάτων): Είναι η τάση όπου γίνεται συνδυασμός χρωμάτων αντίθετων ή συμπληρωματικών με το χρώμα να ξεχωρίζει χάρη στην αντίθεση.

Cardigan: Είναι η πλεκτή ζακέτα με κουμπιά.

Casual chic
: Πρόκειται για το στυλ που συνδυάζει απλά ρούχα, καθημερινά, δίνοντας ένα κομψό αποτέλεσμα.

Coctail
: Είναι τα ρούχα (φόρεμα ή φούστα) που έχουν μήκος κάτω από το γόνατο και φοριούνται σε επίσημες εμφανίσεις χωρίς να είναι τουαλέτες.

Cargo pants: Είναι τα παντελόνια με τις έξτρα εξωτερικές τσέπες στο πλάι στο ύψος του μηρού, τα οποία παλιότερα αποτελούσαν ένα είδος στολής για προσκόπους και δημοσιογράφους.

Crocket
: Ότι είναι φτιαγμένο με βελονάκι

Charleston: Το στυλ που χαρακτήριζε τη δεκαετία του '20 με φορέματα με χαμηλή μέση, εφαρμοστά στους γοφούς, μήκος που έφτανε κάτω από το γόνατο ή και μακριά, αφήνοντας ακάλυπτη την πλάτη.

Custom made
: Είναι τα ρούχα που γίνονται κατά παραγγελία στα μέτρα κάποιου ή προσαρμοσμένο στο σώμα του

Chinos: Είναι παντελόνια που έχουν τη χαρακτηριστική κάθετη τσέπη στο πλάι.

Capri κοντό: Παντελόνι που φτάνει ακριβώς πάνω από τον αστράγαλο


Γιακάς Mao: Είναι ο όρθιος γιακάς πουκάμισου χωρίς γύρισμα δηλαδή χωρίς κολάρο.

Γιακάς για παπιγιόν: Είναι ο σπαστός γιακάς, όπου έχει γύρισμα κολλαρισμένο μόνο μπροστά στις δύο εξωτερικές του γωνίες. Τον συναντάμε και ως "Γιακά Χελιδόνι".

Γάντι όπερας: Τα ψηλά γάντια που φτάνουν πάνω από τον αγκώνα και συνοδεύουν την έξωμες τουαλέτες.

Γκέτες: Είναι το ύφασμα που φοριέται πάνω από μπότες. Πρωτοεμφανίστηκε στο ανδρικό ντύσιμο τη δεκαετία του '20 όπου κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του παπουτσιού, για να γίνει αγαπημένο αξεσουάρ των εφήβων τη δεκαετία του '80, όπου ήταν πλεκτές.

Γιλέκο
: Αμάνικο σακάκι ή ζακέτα
D/Δ
Dress Code: Με τον όρο αυτό προσδιορίζεται το είδος ντυσίματος ανάλογα με την περίσταση ή το χώρο που εργάζεται κάποιος.

Drapped (Ντραπέ): Είναι οι πτυχώσεις που κάνει το ύφασμα, όταν τυλίγεται και αγκαλιάζει το σώμα.

Drop weist: Το φόρεμα που έχει χαμηλή γραμμή μέσης, στην αρχή τον γοφών

Denier: Αναφέρεται στην πυκνότητα της πλέξης του καλσόν και προσιορίζει τη διαφάνειά του.

Deux pieces: Το ρούχο που αποτελείται από δυο κομμάτια, από το ίδιο ύφασμα.
Ε
Εβαζέ: Φούστες και φορέματα με εφαρμοστή μέση που ανοίγουν στο κάτω μέρος.

F/Φ
Folk: Συνοδεύει το boho στυλ. Αγαπήθηκε με την εμφάνισή του από τους Hiippies τη δεκαετία του '70, αντλώντας έμπνευση από το κίνημα folk της δεκαετίας του '50. Βασικά στοιχεία το δέρμα, τα πλεκτά και τα φυσικά υφάσματα όπως τα λινά, τα βαμβακερά και τα τζιν.

Floral: Ύφασμα με λουλούδια

Φράκο: Επίσημο ανδρικό ένδυμα με σακάκι που μπροστά φτάνει λίγο κάτω από τη μέση, θυμίζοντας γιλέκο και στο πίσω μέρος είναι μακρύ μέχρι το πίσω μέρος του γόνατου, θυμίζοντας έντονα πιγκουίνο.
G
Genderless: Τα ρούχα που δεν έχουν φύλο ή καλύτερα, που απευθύνονται σε άντρες και γυναίκες. Με άλλα λόγια τα unisex

Girly: Το στυλ που βασίζεται στις παστέλ αποχρώσεις, τα μίνι φορέματα και σε ό,τι θυμίζει νεαρό κορίτσι.

Gipsy: Οι μακριές, φαρδιές τσιγγάνικες φούστες.
Η
Halter: Το είδος της λαιμόκοψης που αφήνει τους ώμους, την πλάτη και τα μπράτσα ακάλυπτα και δένει συνήθως στο πίσω μέρος του λαιμού. Κομψό και αγαπημένο κυρίως στη δεκαετία του '50

Hot Pant: Πολύ καυτά σορτσάκια με ψηλή μέση που θυμίζουν τα pin-up girls της δεκαετίας του '50

Harem Pant
: Παντελόνια που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του '80 και είναι εφαρμοστά στη μέση με σούρα που τα κάνει να φουσκώνουν ενώ είναι στενά κάτω. Θυμίζουν έντονα τα παντελόνια χαρεμιού, γι' αυτό και ονομάστηκαν έτσι. Πολύ κοντά στο στυλ αυτό είναι και τα σαλβάρια.

Hood
: Είναι η κουκούλα.

Haut couture: Υψηλή ραπτική
Κ
Kitten Heels: Παπούτσια με χαμηλό αλλά και πολύ λεπτό τακούνι ιδιαίτερα αγαπητά στη δεκαετία του '50 που έγιναν γνωστά από την Audrey Hepburn. Το ύψος του τακουνιού δεν ξεπερνά τα τέσσερα εκατοστά.

Καφτάνι: Ριχτό φόρεμα με μανίκια, που θυμίζει τις αραβικές ενδυμασίες.

Κασμίρι: Ύφασμα που φτάχνεται από μαλλί κατσίκας των Ιμαλαίων και έχει το χαρακτηριστικό μπεζ χρώμα.

Κρουαζέ: Είναι το σταυρωτό μπούστο

Κουφόπιετα: Σχηματίζεται από δύο αντικριστές πιέτες

Κρινολίνο: Mεσοφόρι  ενισχυμένο με μπανέλες ή σύρμα, που συνηθίζονταν σε εποχές ροκοκό- μπαρόκ

Καπιτονέ: Λεπτό ύφασμα ενισχυμένο με υαλοβάμβακα ή άλλο υλικό, τονισμένο με γαζιά στην καλή πλευρά, σε διάφορα σχέδια

Kloss
: Φούστα κομμένη λοξά έτσι ώστε να δημιουργούνται πτυχώσεις με μεγάλο φάρδος.
L/Λ
LBD: Πρόκειται για το ακρωνύμιο του "Little Black Dress", το Μικρό Μαύρο Φόρεμα που λάνσαρε η Coco Chanel και αποτελεί το πιο διαχρονικό κομμάτι της γυναικείας γκαρνταρόμπας. 

Layering: Είναι η τάση να συνδυάζονται ρούχα με διαφορετική υφή και μήκη, τα οποία μπαίνουν το ένα πάνω στο άλλο.

Lingerie
: Με τον όρο αυτό εννούμε κυρίως τα εσώρουχα, αλλά και ρούχα (φορέματα και μπλούζες) που θυμίζουν εσώρουχα.

Leggings: Είναι το κολάν
Μ
Mοm Jeans: Τα παντελόνια της μαμάς. Τα τζιν δηλαδή με εφαρμοστή ψηλή μέση που συνεχίζουν ίσια και συνήθως έχουν γύρισμα στο κάτω μέρος. Εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του '90

Mary Jane: Παπούτσια με λουράκι λεπτό το οποίο κουμπώνει πάνω στο κουντεπιέ. Όταν πρωτοεμφανίστηκαν ήταν ίσια, όμως τα βρίσκουμε πλέον με πολλά είδη τακουνιού.

Militaire: Ρούχα με στρατιωτικό στυλ.

Minimal:Ρούχα σε απλή γραμμή με μονοχρωμίες (μαύρο, λευκό, γκρι, μπεζ) που συνοδεύονται από διακριτικά κοσμήματα.

Mermaid dress
: Είναι το φόρεμα που εφαρμόζει μέχρι τους γοφούς σαν γάντι στη σιλουέτα και ανοίγει από το ύψος πάνω από το γόνατο, θυμίζοντας γοργόνα.

Μαρινιέρα: Εννοούμε το ναυτικό ριγέ

Μαντό: Είναι το ανοιξιάτικο ελαφρύ παλτό που αντικαθιστά τη ζακέτα ή το σακάκι. Αγαπημένη εμφάνιση της Τζάκι Κέννετυ τη δεκαετία του '60, αγαπήθηκε και φορέθηκε από όλες τις γυναίκες παγκοσμίως.

Modgomeri ή duffle coats: Είναι τα παλτό με μεγάλη κουκούλα, ξύλινα κουμπιά και θυλάκια από δέρμα ή σχοινί, τα οποία ξεκίνησαν από την Αγγλία και ήταν από μάλλινο χοντρό ύφασμα.

Μανίκι ρεγκλάν: Δύο είναι η βασικές ραφές μανικών. Η μία είναι η ραφή ρεγκλάν η οποία είναι διαγώνια από τη βάση του λαιμού ως τη μασχάλη. Η άλλη είναι η μανικοκόλληση η οποία είναι η κλασική ραφή που έχουν τα ανδρικά σακάκια.

Μανίκι cap: Το μανίκι που είναι πολύ κοντό και ίσα που σκεπάζει τον ώμο

Μανίκι balloon: Το φουσκωτό μανίκι που στενεύει στο κάτω μέρος.

Μανίκι τρουάκαρ: Είναι το λεγόμενο τριών τετάρτων μανίκι, που φτάνει ως το μέσο του βραχίονα.
Ν
Nude: Σημαίνει γυμνό. Είναι δηλαδή η απόχρωση στο χρώμα του δέρματος (ένα πολύ ανοιχτό μπεζ). Τόσο στο ντύσιμο, όσο και στο μακιγιάζ το nude τονίζει το φυσικό και την ομορφιά που εκπέμπει.

Ντουμπλ φας: Ρούχα που είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να φορεθούν και από τις δύο τους όψεις, καλή και ανάποδη.

Ντεμί Σεζόν: Είναι τα ρούχα που μπορούν να φορεθούν στις μεταβατικές περιόδους, άνοιξη και φθινόπωρο.

Νερβίρ: Είναι οι πιέτες που γαζώνονται σε όλο το μήκος τους και έχουν μικρό φάρδος.

Ναυτικό παλτό
: Είναι το στυλ παλτό σε μπλε σκούρο χρώμα, που στραυροκούμπωτο και έχει συχνά και επωμίδες όπως των ναυτικών.

New look: Είναι οι φούστες με την ψηλή μέση που λάνσαρε πρώτος ο Dior.
Ο
Oversized: Είναι το στυλ με άνετα φαρδιά ρούχα (πουκάμισα, πουλόβερ, παλτά) τα οποία δίνουν την εντύπωση πως είναι μεγαλύτερα σε μέγεθος από το μέγεθος εκείνου που τα φοράει. Συνήθως έχουν τονισμένους ώμους με βάτες και έκαναν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά τη δεκαετία του '80.

Obi: Ο τρόπος που δένεται μία μεγάλη υφασμάτινη ζώνη γύρω από τη μέση. Τυλίγεται πολλές φορές (γύρω από τη μέση) θυμίζοντας τα ζωνάρια των παραδοσιακών φορεσιών ή τις ζώνες στις ιαπωνικές πολεμικές στολές.

Overcoats
: Με τον όρο αυτό εννοούμε όλα όσα φοράμε πάνω από ένα πανωφόρι, δηλαδή κασκόλ, μαντήλες, εσάρπες, γούνες κα.

Oxfords
: Παπούτσια με χαμηλό τακούνι, στρογγυλά στο μπροστινό μέρος, με κορδόνια.
Ρ/Π
Paneled: Ρούχα που συνδυάζουν διαφανή και αδιαφανή υφάσματα, δημιουργώντας ρίγες.

Pareo: Φούστα που προέρχεται από την Ταϊτή και αποτελείται από ένα μεγάλο κομμάτι υφάσματος χωρίς ραφές που τυλίγεται γύρω από το σώμα.

Pointed Shoes: Τα παπούτσια που καταλήγουν σε έντονη μύτη μπροστά.

Pashmina: Είναι η εσάρπα, το σάλι.

Peep-toe
: Τα παπούτσια που αφήνουν να φανούν ένα ή δύο δάχτυλα του ποδιού.

Pencil: Η φούστα σε στενή ίσια γραμμή, που φτάνει μέχρι το γόνατο και θυμίζει μολύβι.

Polo neck top
: Είναι τα βαμβακερά μπλουζάκια με γιακά και άνοιγμα με κουμπιά τα οποία λάνσαρε για πρώτη φορά η Lacoste, από πικέ μακό ύφασμα.

Prêt a porter: Είναι τα ρούχα μαζικής παραγωγής, μεγάλων ή μικρών οίκων ή βιοτεχνιών.

Palazzo: Τα φαρδιά παντελόνια που πρωτοεμφανίστηκαν την δεκαετία του ‘20 από την Coco Chanel και ανοίγουν προς τα κάτω,

Πατιλέτα
: Είναι το σημείο του πουκάμισου, που τοποθετούμε τα κουμπιά

Πλισέ
: Οι φούστες που αποτελούνται από πιέτες σε όλη τους την επιφάνεια.

Ποσέτ
: Το μικρό μαντίλι που φοράνε στο τσεπάκι του πέτου τους, οι άντρες.

Πόντσο:Είναι ένα είδος κάπας με μεγάλο άνοιγμα στο λαιμό ώστε να χωράει το κεφάλι, χωρίς κουμπώματα.

Παρκά: Είναι το casual ζεστό άνετο πανωφόρι που φτάνει ως το γόνατο και έχει κουκούλα με γούνα στο τελείωμά της.
R/Ρ
Retro: Είναι το στυλ που είναι γνωστό και ως vintage. Αποτελείται από κομμάτια που παραπέμπουν σε άλλες εποχές, ενώ μπορεί να δημιουργηθεί και με σύγχρονα ρούχα, έχοντας αναφορές σε παλιότερες δεκαετίες.

Ready to wear
: Ρούχα που παράγονται σε τυποποιημένα μεγέθη, σε εργοστάσιο ή οίκους μόδας.

Ρεντιγκότα: Είναι το ανδρικό σταυρωτό πανωφόρι, το οποίο είναι στενό στην μέση. Έχει υιοθετηθεί κατά καιρούς και σε γυναικεία φορέματα αλλά και παλτό.

Rever: Το γύρισμα προς τα έξω στο τελείωμα του παντελονιού.
S/Σ
Stiletto: Λεπτό και ψηλό τακούνι που ξεκινά από τα 7 εκατοστά, το οποίο είναι λίγο φαρδύτερο στο πάνω μέρος, θυμίζοντας στιλέτο. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του '50 και έγινε το πιο διαχρονικό τακούνι στην ιστορία των παπουτσιών. 

Skinny: Τα πολύ στενά παντελόνια που φτάνουν ως τον αστράγαλο και θυμίζουν γάντι. Επειδή είναι στενά σαν δεύτερο δέρμα, πήραν αυτή την ονομασία.

Statement
: Είναι τα ρούχα που ξεχωρίζουν για το στυλ, το σχέδιο ή το χρώμα τους. Επειδή συχνά μένουν αλησμόνητα, γι' αυτό τους δόθηκε statement, που σημαίνει δήλωση.

Σωλήνας: Το εφαρμοστό παντελόνι

Στράπλες: Το ρούχο που αφήνει ανοιχτή την πλάτη και το ντεκολτέ, χωρίς να έχει τιράντες.

Σμόκιν:Το επίσημο ανδρικό κοστούμι με τα στρογγυλά πέτα. Συνήθως είναι μαύρο, χωρίς να αποκλείονται και το σκούρο μπλε ή το πολύ σκούρο γκρι.

Σκαρπίνι: Τα ανδρικά παπούτσια που κουμπώνουν με κορδόνια.

Σεμιζιέ: Είναι το φόρεμα που μοιάζει με μακρύ πουκάμισο.

Σαρόνγκ: Είναι το παρεό

Σάρι: Είναι η λωρίδα υφάσματος (4 με 9 μέτρα μήκος) που τυλίγεται γύρω από το σώμα στις φορεσιές των Ινδιών.

Σαλβάρι: Πρόκειται για ένα άνετο φαρδύ παντελόνι που συνήθως έχει σούρα στη μέση και καμιά φορά και στους αστραγάλους.

Soleil
: Η πλισέ αέρινη φούστα.

Slow fashion: Τα διαχρονικά ρούχα

Σαλοπέτα
: Το ρούχο που στο πάνω μέρος θυμίζει φόρμα εργασίας με τιράντες από το ίδιο ύφασμα και καταλήγει σε παντελόνι, σορτς ή φούστα,

Swing skirt
: Η φούστα που τονίζει την μέση κάνοντας την να φαίνεται πιο λεπτή, ανοίγει προς τα κάτω, με πιέτες ή πλούσια σούρα και πολλές φορές δυνοδεύεται από φουρό, δηλαδή μεσοφόρι που την κάνει να φαίνεται ακόμα πιο πλούσια.

Sarouel: Είναι η βράκα

Safari look: Είναι τα ρούχα σε γήινους τόνους του μπεζ, του καφέ, του λαδί και του μπεζ της άμμου, σε άνετη γραμμή και με μεγάλες εξωτερικές τσέπες με καπάκι στα σακάκια. 

Signes: Σινιέ σημαίνει "υπογραφή" και εννοούμε τα ρούχα που φέρουν το σήμα γνωστού οίκου μόδας.
Τ
Tie Dye: Είναι το εφέ του ξεβαμμένου που έχουν κάποια ρούχα. Γίνεται συνήθως αν δέσουμε το ύφασμα και κατόπιν το βυθίσουμε στη βαφή. Όταν στεγνώσει δίνει αυτή την εντύπωση.
 
Tote Τσάντα: Είναι η μεγάλη τσάντα με τις παράλληλες λαβές που κρεμιέται στον ώμο ή στον λυγισμένο αγκώνα. Διαχρονική και αγαπημένη από εκατομμύρια γυναίκες. 

Trash: Είναι η μόδα που ξεκίνησε τη δεκαετία του '70 και έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της τα φθαρμένα ή σχισμένα ρούχα.

Trench coat
: Η γνωστή μας καπαρντίνα.

Tribal: Είναι το στυλ που έχει επιρροές από την Αφρική με πολύχρωμα υφάσματα με σχέδια και ογκώδη κοσμήματα.

Ταγιέρ
: Το γυναικείο "κοστούμι" που αποτελείται από σακάκι και φούστα.

Tutu
: Φούστα φτιαγμένη από τούλι

Tulip skirt: Η ψηλόμεση φούστα που θυμίζει τουλίπα.

Tube dress: Το εφαρμοστό ελαστικό φόρεμα, που δεν έχει φερμουάρ.

Tween set: Σετ από μπλούζα και ζακέτα ίδιου χρώματος και υφάσματος, συνήθως πλεκτό.

Tartan: Το κόκκινο καρώ.

Τ Γραμμή: Η γραμμή με τους τετραγωνισμένοι ώμους που στενεύουν κατά μήκος


Πηγές πληροφοριών: attireclub.org, wwd.com, vogue.co.uk, zalora.com, messori.it
Μετάφραση - κείμενο: to e-periodiko mas
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
13 Σχόλια
Η ιστορία του νυφικού ανά τους αιώνες

Η ιστορία του νυφικού ανά τους αιώνες


to e-periodiko mas

Το φόρεμα που συζητιέται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο και αποτελεί για πολλές γυναίκες όνειρο ζωής, είναι αναμφισβήτητα το νυφικό. Όμως, δεν ήταν πάντα λευκό και δεν συγκέντρωνε τους ίδιους συμβολισμούς, με αυτούς που γνωρίζουμε σήμερα, στην αρχή της ιστορίας του...
Ας το δούμε από την ...αρχή!

Στην αρχαία Ελλάδα η νύφη φορούσε λευκό χιτώνα που στολιζόταν από χρυσά κοσμήματα και συμβόλιζε τη χαρά. Συνοδευόταν μάλιστα από μακρύ πέπλο που κάλυπτε το πρόσωπο της νύφης, το οποίο αποχωριζόταν μετά την ολοκλήρωση της τελετής. Το ίδιο χρώμα (λευκό) συναντάμε και στο Βυζάντιο.

Σύμφωνα με την λαογραφία μας, νυφικό σημαίνει "αφόρετο" και ήταν μέρος των προικιών που ετοίμαζε η μάνα για το κορίτσι σχεδόν από την ώρα που γεννιόταν. Ήταν πάντα μια ξεχωριστή φορεσιά με κεντήματα από χρυσή κλωστή και έδιναν ιδιαίτερη σημασία στο μαντήλι (κεφαλόδεσμο) της νύφης και στο πέπλο, που στις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας ήταν κόκκινο.

Στο Μεσαίωνα, όπου οι γάμοι είναι περισσότερο ένωση οικογενειών, επιχειρήσεων ή και κρατών σε ό,τι αφορά την υψηλή κοινωνία, το νυφικό αποτελεί την επισφράγιση της οικονομικής δύναμης της οικογένειας της νύφης. Έτσι, τα νυφικά είναι σε πλούσια έντονα χρώματα και από αντίστοιχα ακριβά υφάσματα όπως το βελούδο και το μετάξι και συχνά συνοδεύονταν από γούνες. Με αυτό τον τρόπο δηλωνόταν η κοινωνική θέση της νύφης, προσπαθώντας πάντα να εντυπωσιαστούν οι καλεσμένοι. Στις φτωχότερες τάξεις το νυφικό ήταν ένα "καλό" φόρεμα σε χρώμα που να μπορεί να φορεθεί ξανά και πολύ συχνά δεν ήταν καινούργιο, αλλά το φόρεμα με το οποίο πήγαινε κάθε Κυριακή στην εκκλησία.

Λέγεται πως την αρχή για το λευκό νυφικό, έκανε η βασίλισσα της Σκωτίας Μαίρη, το 1559 όταν παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο Δελφίνο Φραγκίσκο της Γαλλίας, αφού το λευκό ήταν το αγαπημένο της χρώμα. Μάλιστα, πήγε ενάντια στη γαλλική παράδοση που θεωρούσε το λευκό, πένθιμο χρώμα. Αξίζει να θυμόμαστε πως οι νύφες της εποχής δεν προτιμούσαν τα λευκά νυφικά, ενώ ήταν πολύ διαδεδομένα ακόμα και τα μαύρα.

Όλα αυτά μέχρι το 1840, που η βασίλισσα Βικτωρία στο γάμο της με τον Αλβέρτο της Σαξονίας, φόρεσε λευκό νυφικό, θέλοντας να χρησιμοποιήσει τη λευκή δαντέλα που της χάρισαν ως δώρο. Το πορτραίτο το γάμου δημοσιεύτηκε τόσες πολλές φορές, που όλο και περισσότερες νύφες υιοθετούσαν το λευκό χρώμα από τότε, εναρμονιζόμενες με την επιλογή της βασίλισσας, μετατρέποντάς το σε επιλογή της υψηλής τάξης και των βασιλέων.

Μετά το 1900 οι γυναίκες στην Ευρώπη παντρεύονταν με λευκά νυφικά σύμφωνα με τη μόδα της εποχής, ενώ οι φτωχότερες προτιμούσαν ροζ ή γαλάζια για να μπορούν να τα φορέσουν ξανά ακόμα και βάφοντάς τα. Στη δεκαετία του 1930 οι γυναίκες συχνά μεταποιούσαν παλιά λευκά φορέματα ή έφτιαχναν απλούστερα νυφικά ακολουθώντας τη λογική της οικονομίας, που επέφερε η ύφεση. Είναι η εποχή, που αρχίζει να συνδέεται το λευκό (σε ό,τι αφορά το συμβολισμό) με την αγνότητα της νύφης.

Στην ανατολική κουλτούρα (Κίνα, Ινδία, Βιετνάμ) η νύφη φορά, σύμφωνα με την παράδοση, κόκκινο νυφικό, που συμβολίζει την καλή τύχη. Το ίδιο κόκκινο νυφικό ακολουθώντας την κινεζική παράδοση φορούν και οι νύφες στην Ταϊβάν, αν και στη σύγχρονη εποχή οι γυναίκες της ανατολικής κουλτούρας είναι ελεύθερες να επιλέξουν όποιο νυφικό τους αρέσει, ακόμα και λευκό παρά το γεγονός ότι το λευκό είναι το χρώμα του θανάτου για τους λαούς αυτούς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η ιαπωνική παράδοση όπου η νύφη φορά πρώτα ένα λευκό κιμονό, που συμβολίζει το θάνατο από την οικογένειά της και στη συνέχεια ένα κόκκινο το οποίο συμβολίζει την αναγέννησή της στην οικογένεια του συζύγου της.

Πηγή πληροφόρησης: wikipedia.orgiefimerida.gr
Κείμενο: to e-periodiko mas

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
14 Σχόλια
Η μόδα και οι σχεδιαστές της δεκαετίας του '50

Η μόδα και οι σχεδιαστές της δεκαετίας του '50



Μια δεκαετία πολύ κολακευτική για τη γυναικεία σιλουέτα είναι η δεκαετία του '50. Με μια μόδα θηλυκή με τις γραμμές των ρούχων να ακολουθούν το κορμί, τονίζοντας τόσο το στήθος, όσο και τη μέση και την περιφέρεια. Το μήκος της φούστας φτάνει μέχρι τη μέση της γάμπας και τα χρώματα που είναι ασπρόμαυρα και παστέλ δίνουν μια ακόμα θηλυκή πινελιά, μαζί με τα πουά και τα εμπριμέ με λουλούδια.


Είναι η εποχή που οι νέοι αποκτούν τη δική τους μόδα με ξεχωριστό δικό τους στυλ σύμφωνα με τα κινηματογραφικά πρότυπα και τους αστέρες. Δερμάτινα και τζιν για τα αγόρια, κατά τα πρότυπα του James Dean και του Marlon Brando πλεχτά και παπούτσια μπαλαρίνες για τα κορίτσια. Είναι η πρώτη φορά που τα τζιν δεν φοριούνται μόνο από εργάτες και γίνονται σημαία του νεανικού στυλ και όσων θέλουν να πάνε κόντρα στον κομφορμισμό.


Είναι μια δεκαετία, που αγαπά τις καμπύλες παντού και τις αναδεικνύει. Οι καθημερινές εμφανίσεις περιλαμβάνουν μεσάτα ταγέρ σε στενή γραμμή, ενώ οι στράπλες τουαλέτες με μακριά σατέν γάντια είναι η απόλυτη εμφάνιση για το βράδυ, που το χειμώνα συνοδεύεται από γούνα ή ετόλ (γούνινη εσάρπα).
Έρχονται επίσης για να αγαπηθούν διαχρονικά, τα αμάνικα πλεκτά μπλουζάκια με τις ασορτί ζακέτες. Στα μέσα της δεκαετίας του 50 κάνουν την εμφάνισή τους οι κλος φούστες με φουρό που με τις πολλές του στρώσεις από νάιλον ύφασμα και σύρμα, έδινε όγκο κάνοντας τη μέση να φαίνεται ακόμα πιο λεπτή. Τα στράπλες τώρα φοριούνται από το πρωί ως το βράδυ και συνοδεύονται από κοντά (στο ύψος του καρπού) τρυπητά γάντια το πρωί και με μακριά ως το (μισό μπράτσο) το βράδυ.

Τα καπέλα με ή χωρίς βέλο είναι επίσης απαραίτητα όπως και άλλα αξεσουάρ. Μεγάλες και μικρές τσάντες, μαντίλια, γυαλιά (σε σχήμα πεταλούδας), ζώνες, κομψά πέδιλα και φυσικά γόβες με ψηλό ή μέτριο τακούνι, που συνεχώς (περνώντας τα χρόνια) λεπταίνει.


Στα μαλλιά, οι μπούκλες και το ξανθό χρώμα κρατούν τα πρωτεία, αφού οι γυναίκες αρχίζουν να επεμβαίνουν στο χρώμα των μαλλιών τους, ενώ ο πασίγνωστος κότσος μπανάνα γίνεται το αγαπημένο χτένισμα των γυναικών. Δεν λείπουν όμως και τα κοντά μαλλιά με μπούκλες ή σκάλες καθώς είναι πιο πρακτικά και εξ ίσου θηλυκά.

Το μακιγιάζ θέλει παχιά έντονα φρύδια, λεπτή γραμμή eyeliner στα μάτια, έντονες βλεφαρίδες και κατακόκκινα χείλη σε μια λευκή πορσελάνινη επιδερμίδα.


Ο Cristian Dior ανεβάζει τη φούστα μερικά εκατοστά κάτω από το γόνατο κάνοντας νέα αίσθηση και χρησιμοποιεί το αλφάβητο στη μόδα. Έτσι γεννιέται η γραμμή Α που είναι στενή στο πάνω μέρος και ανοιχτή κάτω, η γραμμή Η που είναι ίσια και λίγο αυστηρή και η γραμμή Υ που θέλει ανοιχτή πλάτη και στενεύει προς τα κάτω.
Ο θάνατός του, θα συγκλονίσει τον κόσμο της μόδας, αλλά το 1957 ο διάδοχός του Yves Saint Laurent λανσάροντας τους χαλαρούς ώμους, τη λαιμόκοψη, τη γραμμή σάκο και τα γεωμετρικά καπέλα, θα αποδείξει πως είναι άξιος συνεχιστής που μεγάλου μαιτρ και οι δημιουργίες του βρίσκουν αμέσως ανταπόκριση.


Το 1958 αλλάζοντας η σιλουέτα σε τραπέζιο, αλλάζει και το μήκος των μανικών και γίνεται 3/4 δηλαδή στο μέσο του βραχίονα, ενώ ο Dupont ανακαλύπτει το λύκρα, που χρησιμοποιείται και σε φορέματα και σε φούστες.

Στην υψηλή ραπτική αναπτύσσονται δύο διαφορετικές τάσεις. Η μία είναι της Channel, που θέτει το ρούχο στην υπηρεσία του σώματος συνδυάζοντας τη ραπτική με την άνεση και η άλλη είναι αυτή κάποιων σχεδιαστών που προκαλούν με τις δημιουργίες τους, δίνοντας την εντύπωση πως αδιαφορούν για κάθε τι άλλο.


O Christobal Balenciaga διακρίνεται για το ταλέντο του στα ντραπαρισμένα υφάσματα. Οι δημιουργίες του θυμίζουν γλυπτά και είναι φτιαγμένες από μετάξι και ταφτά.


Στη δεκαετία του ΄50 οι άνδρες φορούν κοστούμια με φαρδιά παντελόνια που συνήθως συγκρατούνται με τιράντες. Το χειμώνα φορούν μονοκόματα φαρδιά παλτό και το καπέλο συνεχίζει να είναι απαραίτητο στοιχείο της εμφάνισής τους. Από το 1956 περίπου γίνονται μόδα για το καλοκαίρι τα ψάθινα και τα πάνινα παπούτσια.
Τα μαλλιά των ανδρών είναι κοντά με μακριές φαβορίτες και από τα μέσα της δεκαετίας επιβάλλει η μόδα την υγρή όψη, που οι κρέμες bril cream εξασφαλίζουν.


Σχεδιαστές της εποχής (εκτός από αυτούς που ήδη αναφέραμε) είναι οι: Givenchy, Louis Feraud  και Valentino. Στην Ελλάδα ανοίγουν ατελιέ ο Ντίμης Κρίτσας ο οποίος δούλεψε δίπλα στον Baleciaga και τον Jacques Fath, ο Γιάννης Τσοπανέλλης και αργότερα ο Φιλήμονας.

Πηγές πληροφοριών: mylady.grjoanna-loque.blogspot.comthemachine.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Nail-art από σας, για σας!

Nail-art από σας, για σας!



Το nail-art είναι μια μόδα που κατακτά όλο και περισσότερες γυναίκες ανά τον κόσμο. Κάθε τόσο στις εβδομάδες μόδας θαυμάζουμε εκτός από τα ρούχα και υπέροχα νύχια, από τα χέρια των nail-artists.

Για τις περισσότερες από μας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα φτιάξουμε μόνες μας. Υπάρχουν όμως κάποια κολπάκια, που κάνουν το nail-art στο σπίτι, μια απλή διαδικασία.
Σήμερα, θα σας δείξω δύο από αυτά, που μπορείτε να κάνετε μόνες σας και το αποτέλεσμα να είναι άκρως επαγγελματικό.

diy nail-art εύκολα

1ο σχέδιο
 Χρειάζεστε το βερνίκι της αρεσκείας σας, πολύ ψιλή "χρυσόσκονη" που μοιάζει με άμμο (θα τη βρείτε σε όλα τα καταστήματα καλλυντικών που πουλούν και είδη νυχιών) και ένα top-coat. Εμείς συνδυάσαμε ένα απαλό γκρι-γαλάζιο με ροζ ιριδίζουσα χρυσόσκονη.

Αφού βάψετε με τη γνωστή διαδικασία τα νύχια σας και στεγνώσουν, περάστε στο μισό νύχι ένα χέρι top-coat και στη συνέχεια βουτήξτε το δάχτυλό σας στην "άμμο". Θα κολλήσει μόνο η απαραίτητη ποσότητα. Την επιπλέον τινάξτε τη και πιέστε με το δάχτυλό σας έτσι ώστε να βεβαιωθείτε πως κόλλησε καλά. Περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα να στεγνώσει και περάστε άλλο ένα χέρι top-coat, αυτή τη φορά σε όλο το νύχι. Το αποτέλεσμα θα είναι όπως της φωτογραφίας.

εύκολο diy nail-art

2ο σχέδιο
Αυτό το σχέδιο το είδαμε στα χέρια πολλών μοντέλων στις εβδομάδες μόδας και το αγαπήσαμε. Δύσκολο φαινόταν να το πετύχει κανείς στο σπίτι. Κι όμως υπάρχει τρόπος εύκολος και φθηνός.
Τα υλικά που θα χρειαστείτε εκτός από το βερνίκι και το top-coat είναι λίγο αλουμινόχαρτο!

diy nail-art με αλουμινόχαρτο

Κόψτε πολύ λεπτές λωρίδες από το αλουμινόχαρτο και μετρήστε τις ώστε να εφαρμόζουν ακριβώς στο νύχι που θέλετε να τις κολλήσετε. Μπορείτε να τις βάλετε κάθετα ή οριζόντια όπως εμείς ή ακόμα και διαγώνια αν προτιμάτε. Στη συνέχεια βάψτε τα νύχια σας με τον γνωστό τρόπο και λίγο πριν στεγνώσουν (θα πρέπει να είναι νωπά) με τη βοήθεια μιας τσιμπίδας για τα φρύδια ή μιας οδοντογλυφίδας εφαρμόστε τη λωρίδα στο νύχι. Πατήστε ελαφρά με το δάχτυλό σας για να εφαρμόσει και όταν στεγνώσουν τα νύχια σας περάστε δύο χέρια top-coat. Το αποτέλεσμα θα είναι έτσι...


Μη διστάσετε να τα δοκιμάσετε και να πειραματιστείτε.

[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Τα χρώματα της μόδας για την Άνοιξη του 2016

Τα χρώματα της μόδας για την Άνοιξη του 2016



Ένα δωράκι από την καλή μου φίλη την Κάτια Μαρκοΐζου, από το Marilise 2 στάθηκε αφορμή γι' αυτή την ανάρτηση μόδας.
Το όμορφο μπλε κολιέ με το δερμάτινο τελείωμα, που έφτασε πριν αρκετό καιρό στα χέρια μου, μου έκλεψε την καρδιά και οι συνδυασμοί χρωμάτων με τους οποίους το φόρεσα ήταν πολλοί, αφού αποτελεί για μένα ένα εύκολο κι αγαπημένο χρώμα. Έτσι, τους φωτογράφισα και σας τους παρουσιάζω, μαζί με τα χρώματα της μόδας για την Άνοιξη του 2016.

Ας μιλήσουν οι φωτογραφίες, λοιπόν!

Πρώτος συνδυασμός με λευκό και μπλε, μια εμφάνιση διαχρονική και πάντα αγαπημένη...


Με ροζ,


με το μπλε του ουρανού και με το κίτρινο,


Έτσι το φόρεσα και θα συνεχίσω να το φοράω όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι φυσικά, όμως δεν γίνεται να μην αναφερθώ στα χρώματα, που προτείνει η μόδα για την Άνοιξη του 2016.
Χρώματα χαρούμενα παρμένα από τη φύση στην κυριολεξία, αφού μέσα στην παλέτα υπάρχουν, το ροζ του quartz, το κόκκινο της φράουλας, το χρώμα του παγωμένου καφέ, αλλά και το ήρεμο γαλάζιο.
Μάλιστα, η εταιρεία Pantone ανακυρήσει χρώματα της χρονιάς το ροζ του quartz και το ήρεμο γαλάζιο και τα παντρεύει με καταπληκτική μαεστρία δημιουργώντας και ενδιάμεσες αποχρώσεις που γοητεύουν!


Δείτε όλη την παλέτα της μόδας με τα χρώματα που προτείνουν οι σχεδιαστές ανά τον κόσμο, γιατί νομίζω πως δεν θα αφήσουν καμιά μας αδιάφορη. Δεν χρειάζεται να ξεχάσουμε το λευκό, το μαύρο και το navy blue, τα οποία παραμένουν πάντα διαχρονικά και αγαπημένα.



Κάτια μου, σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το υπέροχο δώρο σου! 






Πηγή πληροφοριών: pantone.com
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Το γυναικείο παντελόνι, διαμέσου των αιώνων...

Το γυναικείο παντελόνι, διαμέσου των αιώνων...



Το παντελόνι σήμερα, δεν είναι ανδρική υπόθεση. Όμως η ιστορία του γυναικείου παντελονιού, ξεκινά από πολύ παλαιότερα από όσο νομίζουμε...

Το 1850 στη Νέα Υόρκη, εμφανίζονται τα πρώτα γυναικεία παντελόνια με πολύ φαρδιά μπατζάκια, τα οποία είναι καλυμμένα με φούστα και τα φορούν ποδηλάτισσες. Ο λόγος που είναι καλυμμένα βρίσκεται στο γεγονός ότι και μόνο η λέξη "παντελόνι" ήταν συνυφασμένη με την απρέπεια.

Μόλις στις αρχές του 20ου αιώνα, τα παντελόνια γίνονται αποδεκτά σαν γυναικείο ένδυμα. Οι γυναίκες την εποχή εκείνη φορούν μεταποιημένα ανδρικά παντελόνια και είναι αεροπόροι και γυναίκες που εργάζονται σε ορυχεία. Συνεχίζουν να τα καλύπτουν με φούστες, μέχρι τη στιγμή που η Coco Chanel σχεδίασε και φόρεσε παντελόνια και οι Marlen Dedrich και Kathryn Hepburn φωτογραφίζονται με αυτά και "επιβάλλουν" το ένδυμα ως γυναικείο και αποδεκτό, επηρεάζοντας όλο το δυτικό κόσμο. Οι γυναίκες που εργάζονται στα εργοστάσια ή στα χωράφια κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, φορούν παντελόνι και δεν το καλύπτουν πια με φούστα.

Μάρλεν Ντίντριχ - δεκαετία '50

Στη δεκαετία του '50 τα παντελόνια καθιερώνονται ως casual ρούχο ανδρών αλλά και γυναικών. Τα πρώτα capri παντελόνια κάνουν την εμφάνισή τους το 1948, από τη σχεδιάστρια Sonja de Lennard ενώ τα shors (κοντά) γίνονται μόδα στις αρχές της δεκαετίας (1950) για λίγο, αφού θεωρούνται κατάλληλα μόνο για μικρά αγόρια.

Μπορεί η δεκαετία του '60 να ξεκινά με συντηρητικές τάσεις στη μόδα και οι γυναίκες να φορούν παντελόνια μόνο σε casual περιστάσεις, όμως τα παντελόνια και η αυξανόμενη αγάπη των γυναικών σ' αυτά, αποδεικνύουν πως ήρθαν για να μείνουν. Έτσι όλο και περισσότερες φορούν παντελόνια capris και παντελόνια καμπάνες, τα οποία αγαπιούνται και από τον γυναικείο αλλά και από τον ανδρικό πληθυσμό. Τα παντελόνια καμπάνες έχουν έντονα εμπριμέ και από το γόνατο και κάτω φαρδαίνουν θυμίζοντας καμπάνα.
Το παντελόνι στις δεκαετίες '60 και '70

Η αγάπη στα παντελόνια καμπάνες θα συνεχιστεί και την δεκαετία του '70, που στις αρχές της οι hippies (όπως και αργότερα η Disco μουσική) επηρεάζουν έντονα τη μόδα. Κυριαρχούν τα φωτεινά χρώματα και τα μεγάλα λουλούδια, ενώ τα jean αποτελούν αγαπημένο πρωινό ντύσιμο, που φοριέται και από τα δύο φύλλα.

δεκαετία '80

Στη δεκαετία του '80 οι φίρμες και οι σχεδιαστές μόδας γίνονται δημοφιλείς και καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις επιλογές κυρίως των γυναικών. Τα τζιν ξεβάφουν, γίνονται γαλάζια, αποκτούν σκισίματα ή και κρόσσια, ενώ οι γραμμές είναι τώρα πιο χαλαρές και τα παντελόνια εφαρμοστά στη μέση, συνέχιζαν φαρδιά, για να καταλήξουν στο ύψος του αστραγάλου πάλι στενά. Είναι η εποχή που εμφανίζονται και τα πρώτα ελαστικά παντελόνια κολάν, τα οποία συνοδεύονται με γκέτες, όπως των χορευτών και γίνονται αγαπημένο κομμάτι της γυναικεία γκαρνταρόμπας.

δεκαετία '90

Τα στρατιωτικά χακί παντελόνια έρχονται να προστεθούν στις προτιμήσεις του νεαρόκοσμου τη δεκαετία του '90. Η μέση χαλαρώνει και φτάνει μέχρι λίγο πάνω από τους γοφούς, ενώ το πρώτο κουμπί συνηθίζεται να μένει ανοιχτό και το εσώρουχο να φαίνεται στο πάνω μέρος του παντελονιού. Τα κολάν δεν εγκαταλείπονται, τα οποία φοριούνται με μακριά πουλόβερ και αθλητικά παπούτσια.

Στη δεκαετία του '00 το γυναικείο παντελόνι, απαλλαγμένο από προκαταλήψεις βρίσκεται στην κορυφή των προτιμήσεων, για όλες τις ώρες της μέρας, ακόμα και από γυναίκες που είναι μέσης ή και μεγαλύτερης ηλικίας. Τα jean φοριούνται από το πρωί ως το βράδυ από γυναίκες και άντρες εκτοπίζοντας πολλές φορές, κάθε άλλο ρούχο. Δίνεται μεγάλη σημασία στα παπούτσια και τα αξεσουάρ και υπάρχει μεγάλη ελευθερία για πειραματισμού που δημιουργούν μοναδικές εμφανίσεις.




Πηγές πληροφοριών: slideshare.net, queen.gr, fe-mail.gr
Κείμενο: "to e-periodiko mas"
[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Alexander McQueen, ο 21ος αιώνας ξεκίνησε μαζί του!

Alexander McQueen, ο 21ος αιώνας ξεκίνησε μαζί του!



Το "παιδί θαύμα" της μόδας Lee Alexander McQueen όπως ήταν το πλήρες όνομά του, ήρθε για να ταράξει το χώρο της και να αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του με τα αριστουργηματικά του σχέδια.

Πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του (11 Φεβρουαρίου 2010), το Victoria & Albert Museum του Λονδίνου, άνοιξε τις πύλες του με μια έκθεση αφιερωμένη στο σχεδιαστή, από τον περασμένο Μάρτιο και μέχρι τις 19 Ιουλίου. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αναδρομική έκθεση εκλιπόντος σχεδιαστή που έχει ποτέ παρουσιαστεί στην Ευρώπη.


Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Το 2013 η αρχική εκδοχή της έκθεσης Savage Beauty, παρουσιάστηκε στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Ν. Υόρκης το 2011. Μια έκθεση που έγινε μια από τις 10 δημοφιλέστερες του Μουσείου και οργανώθηκε από το Costume Institute.


O Lee Alexander McQueen ήταν το έκτο παιδί του Ronald και της Joyce McQueen. Γεννημένος το Μάρτιο του 1969, άφησε το σχολείο στα 14 του χρόνια για να ασχοληθεί με τη μόδα, μαθητεύοντας στον οίκο Anderson & Sheppard. Στον οίκο αυτό έκανε τις παραγγελίες του και ο πρίγκιπας Κάρολος. Το ταλέντο του στο σχέδιο το ανακάλυψε βέβαια σε μικρότερη ηλικία, σχεδιάζοντας ρούχα για τις αδελφές του. Στον οίκο Savile Row του δόθηκε η ευκαιρία να ακονίσει τις ικανότητές του στο ράψιμο αλλά και στο σχέδιο, για να συνεχίσει να εμπνέεται και να μαθαίνει δίπλα στους Gieves και Hawkes και να προοδεύει με τη βοήθεια των ενδυματολόγων Angels και Bermans.


Στα 21 του πήγε στο Μιλάνο για να δουλέψει με τον Romeo Gigli, ενώ έκανε μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο του St. Martins, όπου τελειοποίησε τις γνώσεις του στο σχέδιο μόδας.
Οι επιδείξεις μόδας στις οποίες συμμετείχε είχαν θεατρικό και αυστηρό ύφος. Με τα συστατικά αυτά τράβηξε την προσοχή του κοινού και απέκτησε αναγνώριση. Το 1997 ο οίκος Givenchy ανοίγει τις πόρτες του για κείνον και τρία χρόνια αργότερα ο οίκος Gucci, κάτι που του έδωσε ακόμα μεγαλύτερη έμπνευση και δημιουργικότητα.
Το 2003 βραβεύτηκε από το συμβούλιο των σχεδιαστών της Αμερικής και το 2007 άνοιξε καταστήματα σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Η έμπνευση για τον McQueen, μπορούσε να προέλθει από το κάθε τι, όπως η σειρά "manta ray"που προήλθε από ένα ταξίδι του στις Μαλδίβες το 2009 και τα σχέδια των ρούχων θύμιζαν σαλάχι.
Ήταν ο πρώτος που σχεδίασε χαμηλοκάβαλα παντελόνια στην ιστορία της μόδας κάνοντας πολλούς να λένε πως αυτά ήταν που τον χαρακτήριζαν.
Η πρωτοπορία του δεν περιορίστηκε στο σχέδιο αλλά και στην πασαρέλα, μια που ήταν ο πρώτος που έφερε στην Αγγλία μοντέλα από την Ινδία και έκανε εικαστικές παρεμβάσεις κάνοντας τα σόου του να μοιάζουν με ροκ συναυλίες.


Κέρδισε το βραβείο καλύτερου Βρετανού σχεδιαστή μόδας της χρονιάς, το 1996, 1997, 2001 και 2003 (όπως προαναφέραμε).

Υπήρξε ο πιο ευφάνταστος και ταλαντούχος Βρετανός σχεδιαστής της εποχής μας, οραματιζόμενος τη μόδα με ένα εντελώς νέο τρόπο. Οι γυναίκες του McQueen είναι σαγηνευτικές αλλά και κυριαρχικές με ένα ένστικτο ζωώδες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που μεταμόρφωνε τα μοντέλα του σε πουλιά αρπακτικά, γι' αυτό και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως τα ρούχα του είναι τέχνη και όχι απλά μόδα. Έβλεπε την ομορφιά εκεί που δεν μπορούσαν να διακρίνουν άλλοι. Στα πάθη, στο περιθώριο, στο σκοτάδι, τις αδυναμίες και εμπνεόταν και από τους πίνακες μεγάλων ζωγράφων του 15 αι. αποτυπώνοντας λεπτομέρειές τους, στα ρούχα του.


Ο ίδιος είχε πει: "Βρίσκω την ομορφιά στο παράξενο. Θέλω να αναγκάσω τους ανθρώπους να μην κοιτάζουν τα πράγματα ως έχουν" κι εμείς θα πούμε πως σε ένα μεγάλο βαθμό το κατάφερε.

Πληροφορίες: lifo.grwikipedia.org, vogue.co.uk,
Κείμενο: to e-periodiko mas


[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια
Η μόδα και οι σχεδιαστές της δεκαετίας του 1940

Η μόδα και οι σχεδιαστές της δεκαετίας του 1940



Εύκολα θα μπορούσε κανείς να πει πως σε μια δεκαετία, που σημαδεύτηκε από ένα Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως αυτή του 40, η μόδα δεν θα έχει και πολλά να επιδείξει.
Ασφαλώς  οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες μπορούν να καθορίσουν ως ένα μεγάλο βαθμό τη μόδα, όμως η ανάγκη των ανθρώπων και κυρίως των γυναικών να νιώσουν ευπαρουσίαστες και ελκυστικές δεν σταματά.
Έτσι, οι γυναίκες της εποχής με τα ελάχιστα μέσα, που διαθέτουν προσπαθούν να μετατρέψουν τα ρούχα τους, σύμφωνα με αυτά που φορούν τα είδωλα του κινηματογράφου όπως η Rita Hayworth.     
Βρισκόμαστε σε περίοδο πολέμου και το γεγονός αυτό, αλλάζει τον κόσμο της μόδας για πάντα. Χαρακτηριστικό της εποχής οι δυσεύρετες πρώτες ύλες για την κατασκευή των ρούχων. Το βαμβάκι, το μετάξι, το δέρμα, το μαλλί είναι σε αστρονομικές τιμές, όταν βρεθούν. Οι μεγάλοι οίκοι μόδας έχουν να αντιμετωπίσουν την μηδενική ζήτηση από τη μια, αλλά και τη δυσκολία εύρεσης υφασμάτων και άλλων υλικών από την άλλη.


Κόντρα στις όποιες αντιξοότητες οι γυναίκες δημιουργούν με φαντασία και εφευρετικότητα τις δικές τους εναλλακτικές βάφοντας τα πόδια τους με τσάι και ζωγραφίζοντας στο πίσω μέρος της γάμπας μια γραμμή, έτσι ώστε να φαίνεται ότι φορούν μεταξωτές κάλτσες ή ράβουν ρούχα από κουρτίνες. Τα παπούτσια πλέον έχουν ξύλινες σόλες και αποτελούν ένα επίσης σπάνιο είδος. Το στρατιωτικό και επιβλητικό look με τους τονισμένους ώμους, τα ταγιέρ σε αρρενωπή γραμμή καθώς και τα μουντά χρώματα, αντικατοπτρίζουν με τον καλύτερο τρόπο τις οδυνηρές συνθήκες που επικρατούν.


Όταν στις 14 Σεπτεμβρίου του 1940 το Παρίσι παραδίνεται στους Γερμανούς, οι δυνάμεις κατοχής ξεκινούν τον έλεγχο της υψηλής ραπτικής, αφού οι Γερμανοί εξετάζουν τη μετακόμιση των γαλλικών οίκων στο Βερολίνο και την ίδρυση εκ νέου έδρας υψηλής ραπτικής, λεηλατώντας τα αρχεία των Γάλλων. Στόχος τους ήταν το Βερολίνο να γίνει γνωστό ως η πρωτεύουσα της μόδας για όλο τον κόσμο.

Το Παρίσι μοιάζει να χάνει τον ηγετικό του ρόλο, όταν η κυβέρνηση μοιράζει τα λιγοστά αγαθά με δελτίο και θεσπίζει ενδυματολογική νομοθεσία, θέτοντας περιορισμούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επιβολή της απλής στενής φούστας, που απαιτεί σαφώς λιγότερο ύφασμα. Ένα είδος μόνο ξεφεύγει από τους περιορισμούς, το καπέλο, δίνοντας έτσι μια αίσθηση ελευθερίας, ενώ δεν είναι λίγοι οι Γάλλοι που θεωρούν πως το να ντυθεί κανείς κομψά και προσεγμένα, αποτελεί αντίσταση προς τις δυνάμεις κατοχής.



Όσοι οίκοι υψηλής ραπτικής παρέμειναν ανοιχτοί, δεν στερούνταν κοινό στις επιδείξεις μόδας, μόνο που το κοινό αυτό, το αποτελούσαν τώρα οι σύζυγοι και οι ερωμένες των υψηλόβαθμων αξιωματικών του Γ' Ράιχ.

Αν υπολογίσει κανείς πως κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η εξαγωγή ενός φορέματος της γαλλικής υψηλής ραπτικής ισοδυναμούσε με την εισαγωγή ενός τόνου κάρβουνου και η εξαγωγή ενός λίτρου αρώματος με την εισαγωγή δύο τόνων πετρελαίου, εύκολα μπορεί να κατανοήσει πως η μόδα ήταν και παραμένει ένας παράγοντας με μεγάλη δύναμη.

Με το τέλος του πολέμου αρχίζει σιγά - σιγά να αλλάζει και η βιομηχανία της μόδας, παρόλο που τα κουπόνια και οι περιορισμοί στο ύφασμα θα συνεχιστούν και λίγο καιρό μετά.
Έτσι αλλάζει και το ύφος της μόδας. Οι τροπικές εκτυπώσεις με τα εξωτικά florals όπως τα φύλλα φοίνικα και τα άνθη ιβίσκου, γίνονται αμέσως αγαπητά, όπως και το χρώμα της terracotta και του τυρκουάζ, αφού οι γυναίκες λαχταρούν να ζήσουν μετά το τέλος της πιο καταστροφικής και ζοφερής εποχής της ανθρωπότητας. Η Frida Kahlo και τα χρώματα και το στυλ της Λατινικής Αμερικής αποτελούν πηγή έμπνευσης και τα ρούχα αποκτούν μια απαλή, δροσερή θηλυκότητα.


Το 1947 ο Dior παρουσιάζει το "New Look" επιστρέφοντας στην κλασσική θηλυκότητα με την τονισμένη μέση. Η μόδα αποκτά ξανά μια μαλακή και ρομαντική εικόνα. Ο ποδόγυρος ήταν μακρύς σε φούστες και φορέματα, ενώ τα πλατιά καπέλα με τη σφιχτή περίμετρο της μέσης δίνουν στις γυναίκες μια εικόνα που παραπέμπει στην προ του πολέμου εποχή.


Το σχήμα κλεψύδρας που αποκτά η γυναικεία σιλουέτα αγαπιέται και υιοθετείται απ' όλες τις γυναίκες παρόλο, που η μεγάλη ποσότητα υφάσματος που χρησιμοποιούνταν στις φούστες μπορούσε να χαρακτηριστεί άνετα ως υπερβολή, όταν ο περισσότερος κόσμος μόλις και μετά βίας μπορούσε να εξασφαλίσει φαγητό.

Οι πιο σημαντικοί και γνωστοί σχεδιαστές της δεκαετίας του 40 ήταν:


Christian Dior (1905 - 1957) Η γραμμή του 1947 με τις φαρδιές φούστες, που χαρακτηρίστηκε ως "New Look" προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση. Αναβίωσε την υψηλή ραπτική του Παρισιού, που είχε παρακμάσει στη διάρκεια του πολέμου. Ήταν εκείνος που συνέλαβε την ιδέα του "τέλους αδείας" δηλαδή την αμοιβή για κάθε ένα σχέδιο που σχεδίαζε. Ο σχεδιαστής, που καθιέρωσε τις γραμμές tulip, H, A και Υ.


Cristobal Balenciaga (1895 - 1972) Ο Ισπανός σχεδιαστής που κατέκτησε το Παρίσι. Από το 1960 πειραματίστηκε με αφηρημένα σχήματα, τα οποία τον οδήγησαν στις γραμμές tunupue, sac και balloon, οι οποίες και συνδέθηκαν με το όνομά του, ενώ τα βραδινά του φορέματα, που συχνά ήταν εμπνευσμένα από το φλαμέγκο, τον έκαναν  ένα από εκείνους, που ανύψωσαν την υψηλή ραπτική στο χώρο της τέχνης.

Pierre Balmain (1914 - 1982) Ο Γάλλος σχεδιαστής που μεγάλωσε μέσα στα υφάσματα και παράτησε την αρχιτεκτονική για τη μόδα. Πίστευε (και όχι άδικα) πως τίποτα δεν είναι σημαντικότερο σε ένα φόρεμα, από την κατασκευή του. Τα εφαρμοστά στη μέση φορέματα, που παρουσίασε με μακριές φούστες σε σχήμα καμπάνας θεωρήθηκαν ο "προάγγελος" του "New Look" του Dior. Τα ρούχα του σε απαλούς τόνους, ήταν συχνά διακοσμημένα με περίτεχνα κεντήματα και γούνα στο γιακά και τις μανσέτες. Ήταν εκείνος, που λάνσαρε την εσάρπα για τις βραδυνές αλλά και τις κοκτέιλ εμφανίσεις.



Jacpues Fath (1912 - 1954) O σχεδιαστής που αγαπούσε το βελούδο για τα βραδινά φορέματα και ήταν γνωστός για τις φαρδιές αέρινες φούστες του. Η συλλογή Lily που παρουσίασε το 1950 ήταν φορέματα με τέτοιο τρόπο σχεδιασμένα ώστε να θυμίζουν λουλούδια.


Jean Desses (1903 - 1970) Ο ελληνικής καταγωγής σχεδιαστής, που γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, σχεδίασε το πρώτο του φόρεμα σε μικρή ηλικία για τη μητέρα του, σπούδασε νομικά, αλλά υπηρέτησε τη μόδα. Χαρακτηριστικές είναι οι πτυχωτές βραδινές τουαλέτες του, από μουσελίνα και σιφόν, τα ολοκέντητα φορέματα και τα κοστούμια με εφαρμοστά σακάκια και αέρινες φούστες.

Αυτά που σημάδεψαν τη δεκαετία του 40:
Τουρμπάνι: Μεταξύ καπέλου και μπαντάνας, το τουρμπάνι γνωρίζει μεγάλες δόξες, τη δεκαετία αυτή. Το αξεσουάρ που ήταν κατασκευασμένο από τελειώματα κουρτινών έμελλε να γίνει εξαιρετικά δημοφιλές στις γυναίκες της υψηλής κοινωνίας.

Φούστα pencil: Ίσια γραμμή όπως το μολύβι, ψηλή μέση και μήκος μέχρι το γόνατο. Συνοδευόμενη από γάντια μεγάλου μήκους, έγινε συνώνυμο της φινέτσας και αγαπημένη όλων των γυναικών ανά τις δεκαετίες.

Τσάντα ώμου: Η τσάντα που βόλευε κατά τις μετακινήσεις με ποδήλατο και απέδειξε πως η μόδα έχει και πρακτικότητα, αφού πολλές φορές κινείται σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε εποχής.
Ψάθινο καπέλο με κορδέλα: Στην απλή του μορφή πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 20ου αι. για να πάρει τη μορφή που όλοι γνωρίζουμε στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν το σχεδίασε ξανά κάνοντάς το πιο θηλυκό η Coco Chanel.

Φόρεμα με ζώνη: Θέλοντας να δώσουν λίγη έμφαση στα απλοϊκά φορέματα οι γυναίκες της εποχής, υιοθέτησαν τη ζώνη στη μέση.

Μπλούζα και φόρεμα με ίσιους ώμους: Στα πρότυπα των στρατιωτικών στολών οι δημιουργίες της εποχής θέλουν το ύφασμα δεν πρέπει να αγκαλιάζει τους ώμους, αλλά να τους προσδίδει μια αυστηρή γραμμή και κύρος.

Παπούτσια με ξύλινη σόλα: Αφού το δέρμα προοριζόταν κατ' αποκλειστικότητα για στρατιωτικά παπούτσια, οι γυναίκες καταφεύγουν στην κατασκευή παπουτσιών με ξύλινη σόλα, για να δημιουργήσουν παπούτσια άκαμπτα, άβολα και κουραστικά, αλλά και αναγκαία.


Κείμενα: "το e - περιοδικό μας"
Πηγές: Truewoman.gr, theialab.wordpress.com



[ Διαβάστε περισσότερα ]
to e-periodiko mas
0 Σχόλια

find "to e-periodiko mas" on instagram